شیشه ویترای حسابداری، هزینه فرصت سرمایه گذاری در سهام شرکت را در نظر نمیگیرد، به گونهای که در صورت لحاظ نمودن آن ممکن است شیشه ویترای نه تنها سود نبرند، بلکه متحمل زیان نیز شوند. سود حسابداری، ریسک یا مخاطره سود را در نظر نمیگیرد. شاید سایر اطلاعات در مقایسه با شیشه ویترای حسابداری، برای تصمیمگیریهای سرمایهگذاران و سهامداران مفیدتر باشد (شباهنگ، 1387).
آدام اسمیت[1] نخستین استین گلاس بود که سود را به عنوان افزایش ثروت تعریف کرد. بیشتر کلاسیکها ، به ویژه مارشال[2] به پیروی از اسمیت به مفهوم سود توجه کردند و آن را به مفهوم یا تصوری که از شیوه عملیات تجاری یا کسب و کار داشتند، مربوط نمودند (شباهنگ، ویترای روی شیشه).
آینه کاری اقتصادی از تفاوت مجموع درآمدها و مجموع هزینه های فرصت بدست میآید. هزینههای فرصت، همواره بیش از هزینه های آینه کاری مدرن و حسابداری هستند. سود اقتصادی از صنعت به صنعت متفاوت میباشد. پنج نظریه بسیار معروف در حوزه کسب و کار از سود اقتصادی آینه کاری روی دیوار میکنند که عبارتند از :
[google_map src=""]
[1] Adam Smith
[2] Marshal
[3] Risk-Bearing Theory
[4] Venture Capitalists
[5] Angel Investors
[6] Dynamic Equilibrium Theory
[7] Monopoly Rheory
[8] Economics of Scale
[9] Crucial Patents
گودفری[1] ( آینه کاری روی دیوار ) و همکارانش در کتاب « تئوری حسابداری » آینه کاری روی دیواررا اینگونه تعریف میکند: « هنگامی که حقوق صاحبان سرمایه بر حسب ارزش و در یک مقیاس معین بیان گردد، سود عبارت از تغییر در سرمایه (حقوق صاحبان آینه کاری روی دیوار) یک واحد انتفاعی بین دو دوره زمانی باستثنای تغییرات ناشی از سرمایه گذاری و توزیع سود به صاحبان سهام است. »
از دیدگاه عملی شیشه دکوراتیو حسابداری را بدینگونه تعریف کردهاند:
تفاوت بین ویترای روی شیشه تحقق یافته ناشی از معامله های دوره و بهای تمام شده منقضی شده مربوطه. تعریف مزبور، بیانگر این است که استین گلاس حسابداری دارای پنج ویژگی است :
سود حسابداری مبتنی بر معامله های آینه کاری است که شرکت آنها را انجام داده است. برحسب سنت، حرفه حسابداری برای محاسبه سود از روش معاملاتی استفاده کرده است. این معامله میتواند درون سازمانی یا برون سازمان باشد.
برخی از شیشه تزئینی و آینه تزئینی که برسود حسابداری در قالب سنتی آن وارد آمده به شرح زیر میباشند:
[1] Godfrey
[google_map src=""]
به عنوان استین گلاسبرای سرمایه گذاری وتصمیم گیری میباشد. معمولاًچنین فرض میشود که سرمایهداران میکوشند با توجه به درجه قابل قبولی از ریسک بازده مبلغی را که استین گلاسمیکنند، به حداکثر برسانند. کمیته گزارشگری برون استین گلاس وابسته به انجمن حسابداری آمریکا براین باور بود که توانایی سازمان در پرداخت سود تقسیمی تابعی از متغیرهای زیر است:
ولی تردیدی نیست که نمیتوان با استفاده از شیشه دکوراتیو و یا آینه دکوراتیو حسابداری بسیاری از این متغیرها را پیش بینی کرد. گذشته از این، به تدریج بر مفهوم جریان نقدی (و نه برسود ) تاکید میشود.
4 ) آینه آنتیک به عنوان یک ابزار یا وسیله پیشبینیکننده که افراد را در امر پیشبینی سودها و رویدادهای اقتصادی یاری میدهد، مورد تصور است. در واقع ثابت شده است که برای پیش بینی مقادیر سود میتوان از دو مبنا(برمبنای بهای تاریخی و ارزش جاری)استفاده کرد. سود شامل نتیجههای«عملیاتی یا سود عادی » و نتیجههای « غیرعملیاتی یا سود و زیان غیرعملیاتی ناشی از رویدادهای غیرمتقربه » میشود، که مجموع آنها با سود خالص برابراست. فرض براین است که سود عادی امری جاری و مستمر است ولی سود و زیان غیرعملیاتی ناشی از رویدادهای غیرمترقبه چنین نیست. آینه کاری روی دیوار نشان میدهد که برای پیش بینی سود آینده، سود عادی یا جاری نسبت به سود خالص برتری دارد، زیرا گاهی مدیریت برای موجه نمودن روند سود و حفظ قیمت سهام و سهامداران، اقدام به هموارسازی سود مینماید. هموارسازی سود چنین تعریف شدهاست: « کاستن آگاهانه از نوسانهای سود و رساندن آن به سطحی که برای یک شرکت عادی باشد ». تعریف مزبور به این معنی است که بین تعداد زیادی رویه شیشه تزئینی و آینه تزئینی و معیارهای اندازهگیری، یکی را انتخاب کرد تا رفتار نوسانی سود حسابداری به حداقل ممکن برسد .
[google_map src=""]