خواندن بزرگترین مشکل در اکثر استین گلاس دارای ناتوانیهای یادگیری است (هالاهان و کافمن، 1388). بر اساس یافتههای بکن و ووجک[1] (2004؛ بهنقل از هالاهان و کافمن، 1388) در حدود 80 درصد از بچههای با ناتوانی یادگیری، مشکلات عمدهای در خواندن دارند. در DSM- IV- TR اختلال استین گلاس چنین تعریف شده است: حالتی که در آن پیشرفت خواندن پایینتر از حد مورد انتظار بر حسب سن، آموزش و هوش کودک است. این اختلال به میزان زیادی مانع موفقیت تحصیلی یا فعالیتهای روزانه مرتبط با خواندن میشود.
در صورت وجود یک اختلال عصبی یا حسی، میزان ناتوانی خواندن بیش از آن حدی است که معمولأ با اختلالات دیگر دیده میشود. مشخصهی اختلال خواندن، ناتوانی برای بازشناسی واژهها، خواندن کند و نادرست و فهم ضعیف است. مشکلات خواندن در کودکان ممکن است در کلاس اول خود را نشان دهد. کودکان در مقاطع پایین ابتدایی، گاهی با استفاده از حافظه و استنباط اختلال خواندن را جبران میکنند؛ به خصوص اگر هوش بالایی داشته باشند. در چنین مواردی اختلال ممکن است تا سن 9 سالگی یا بیشتر خود را نشان ندهد. کودکان مبتلا به اختلال خواندن ممکن است در خواندن شفاهی دچار اشتباهات متعددی شوند. این اشتباهات شامل حذف، اضافات و تحریف کلمات است. چنین کودکانی در تمیز ویژگی ها و اندازهی حروف چاپی به خصوص حروفی که در جهتگیری فضایی و طول خط متفاوتند، دچار اشکال میشوند. مشکلات این دانشآموزان در برخورد با زبان نوشتاری یا چاپی ممکن است مربوط به حروف منفرد جملات و حتی یک صفحه باشد. سرعت خواندن کودک کند است و اغلب میزان درک او پایین است. اکثر کودکان دچار اختلال خواندن، متناسب با سنشان قادرند از روی متن نوشتاری یا چاپی کپی کنند، ولی تقریبأ همهی آنها در هجی کردن مشکل دارند (سیفنراقی و نادری، 1387).
در میان مهارتهاى تحصیلى نوشتن، پیچیدهترین و عالىترین مهارت است که در دوران تحصیل آشکار
مىشود. کودکى که دچار ناتوانى یادگیرى در نوشتن است، در خواندن نیز مشکل دارد. نوشتن، کنش پیچیدهى دستگاه اعصاب مرکزى و انتقال افکار به شکل زبان نوشتارى است. همچنین میتوان گفت در میان مهارتهای تحصیلی پایه، نوشتن ملموسترین مهارت نام گرفته است. چرا که سندی کتبی از خود به جای میگذارد. نوشتن علاوه بر اینکه از مهارتهای اساسی و پیش نیاز موفقیت تحصیلی و مدرسه است، در زندگی روزمره نیز از مهارتهای اساسی و مورد نیاز به حساب میآید. چرا که در دنیای با سواد امروز، فردی که در مهارتهای پایه خواندن و نوشتن مشکل داشته باشد، در وضع نامطلوبی قرار میگیرد (سلیمی، 1387).