شیشه دکوراتیو ازجمله فیلم‌های خوراکی، فیلم‌های باپایه‌ی پروتئینی می¬باشند. این فیلم‌ها، عمدتا برای شیشه ویترای روی شیشه میوه‌ها و شیشه دکوراتیو ¬ها مورداستفاده قرار می‌گیرند. به¬منظور بهبود ویژگی‌های فیلم‌های پروتئینی از روش‌های مختلفی مانند تیمار با موادشیمیایی، آنزیم‌ها، تشعشع و اختلاط با مواد استفاده می¬کنند.
در سال‌های اخیر، ترکیب عوامل آنتی¬شیشه دکوراتیو با شیشه ویترای روی شیشه ها و فیلم‌های استندگلاس و استین گلاس زیست تخریب‌پذیر، به عنوان روشی آینه تزئینی موثر و مناسب جهت افزایش زمان ماندگاری بسیاری از محصولات¬غذایی از جمله میوه‌های تازه و سبزیجات مطرح شده¬است.
شیشه ویترای روی شیشه های استندگلاس و استین گلاس مانعی در برابر بخار آینه دکوراتیو ، اکسیژن و کربن دی‌اکسید ایجاد می‌کنند که باعث تقلیل در کاهش وزن و آینه کاری روی دیوار می‌شود. از دیگر مزایای شیشه ویترای روی شیشه های استندگلاس و استین گلاس، حفظ سفتی میوه و ایجاد درخشندگی در محصولات شیشه ویترای روی شیشه داده شده می‌باشد (داهو و فنما ، 1994). مواد دیگر با آینه دکوراتیو غذایی مانند عوامل آنتی¬میکروبی و آنتی¬اکسیدانی، مواد طعم¬دهنده، پیگمنت‌های رنگی و ویتامین‌ها می‌توانند به فرمولاسیون پایه شیشه ویترای روی شیشه افزوده شوند تا باعث بهبود خصوصیات عملکردی آنها شود (والنسیا وهمکاران ، 2011).
در میان ترکیبات فعال مورداستفاده در شیشه ویترای روی شیشه های استندگلاس و استین گلاس آنتی¬میکروبی، روغن‌های ضروری گیاهی، آروماهای غذایی، اسیدهای آلی، آینه آنتیک و نمک‌های آنها و دیگر افزودنی‌های مجاز استندگلاس و استین گلاس، برای میوه‌ها و سبزی¬ها بیشتر ترجیح داده می‌شوند (داس و همکاران ، 2013). مشکل عمده‌ی آینه دکوراتیو و سبزی¬ها، با وجود غنی‌بودن از نظر موادمغذی، مربوط به مدت زمان نگهداری کوتاهشان می‌باشد. فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمی بعد از عملیات برداشت، برش، قطعه قطعه¬کردن، آینه تزئینی و خردکردن هم ادامه می‌یابند. صدمه رسیدن به پوست و دیواره‌ی سلولی این محصولات در طی فرآیند خردشدن و یا لمس توسط دست، ممکن است باعث از بین¬رفتن موادمغذی آنها شود و همچنین برخی از واکنش‌های آنزیمی را سرعت می¬بخشد که این خود باعث تولید آینه تایل فرار نامطلوب، تغییر دررنگ و بافت و کاهش وزن می‌گردد. امروزه تقاضا برای محصولات باکیفیت مشابه تازه و ماندگاری بالا در حال افزایش است. بشر از ابتدا به دنبال روش‌هایی برای نگهداری موادغذایی و افزایش مدت ماندگاری و قابلیت مصرف آنها بوده¬است (احمدزاده،1390).
طولانی نمودن عمر نگهداری این نوع محصولات همیشه مسئله‌ساز بوده و از توجه ویژه‌ای برخوردار است. این فرآورده‌ها بعد از برداشت به آینه کاری روی دیوار خود ادامه می‌دهند، در اثر تداوم آینه کاری روی دیوار تدریجا دچار فساد می‌شوند. همچنین آینه تزئینی بعد از برداشت در معرض تشدید فساد منتج از عملکرد آینه تایل و قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها قرار می‌گیرند که این آینه آنتیک به نحو گسترده‌ای طعم، عطر و ظاهر محصول را تحت تاثیر قرار می‌دهند و یکی از عوامل اساسی چالش‌های اقتصادی در زمینه‌ی کشاورزی هستند (دروچتا و جانتسون، 1997). در مورد میوه و سبزی، فرآیندهای زیادی برای به تاخیر انداختن و کنترل سرعت آینه کاری روی دیوار به منظور افزایش طول عمر و به منظور طولانی‌کردن مدت آینه تایل آنها، گزارش شده است (هاون،2001).